Reklama

Wiara

Faryzeusze

Niedziela Ogólnopolska 35/2024, str. 19

wikipedia.org

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzisiejsza Ewangelia przedstawia polemikę między Jezusem a stronnictwem faryzeuszów. Dotyczy ona interpretacji Bożego Prawa i wynikającego z niej stosunku do przestrzegania przepisów i zwyczajów. Ewangelista Marek wcześniej opowiada o licznych znakach dokonanych przez Jezusa: rozmnożeniu chleba, kroczeniu po jeziorze i licznych uzdrowieniach. Wskazują one na Boskie pochodzenie i posłannictwo Jezusa. W tym kontekście pojawia się kontrowersja, która sprowadza się nie tylko do właściwego rozumienia czystości rytualnej, ale także do odpowiedniego odczytania postaci Jezusa Chrystusa i Jego misji.

Aby w pełni zrozumieć dynamikę tej polemiki, warto przyjrzeć się rozmówcom Jezusa. Kim właściwie są faryzeusze? Na czym opiera się ich światopogląd? Co stanowi fundament ich pobożności? Faryzeizm to ruch społeczno-religijny w ramach judaizmu okresu Drugiej Świątyni Jerozolimskiej. Określenie „faryzeusz” wywodzi się z języka hebrajskiego/aramejskiego i oznacza kogoś odseparowanego, odłączonego. Może odnosić się to do faktu izolacji od pogan czy też niereligijnych Żydów. W kontekście społecznym może określać dystans do ówczesnej elity politycznej, którą stanowiło ugrupowanie saduceuszów. W sensie ścisłym działalność faryzeuszów jako stronnictwa religijnego przypada na okres od połowy II wieku przed Chr. (panowanie dynastii hasmonejskiej w Judzie) do czasu zburzenia Drugiej Świątyni przez Rzymian w 70 r. po Chr. Naczelną ideą religijną grupy był ścisły monoteizm, wyrażony w modlitewnej praktyce recytowania „Słuchaj, Izraelu” z Księgi Powtórzonego Prawa. Wiara w jednego Boga ma swoje konkretne wymagania zawarte w Prawie, które jest źródłem prawdziwej życiowej mądrości. W odróżnieniu od saduceuszów faryzeusze wyznawali wiarę w kontynuację życia po śmierci i zmartwychwstanie umarłych. Religijne przepisy i rytuały wynikające z Tory miały służyć uświęcaniu codzienności i przypominać o kapłańskiej godności Izraela. Zasadniczym elementem tożsamości faryzeizmu było jednak uznawanie tzw. Prawa ustnego – tzn. interpretacji Prawa pisanego. Była ona owocem dyskusji mędrców, starających się wniknąć w tajniki Tory. Kluczowe zajęcie dla faryzeuszów stanowiło studium Tory i tradycji, a najpowszechniejszą jego techniką była polemika.

Dzisiejsza Ewangelia przedstawia wypaczone przez faryzeuszów rozumienie czystości rytualnej, które opiera się bardziej na przesłankach ludzkich niż na autentycznym przekazie Bożego Prawa. Kontrowersja nie dotyczy jednak sfery rytualnej. Oś sporu stanowi osoba Jezusa. Jako posłany przez Ojca ma On prawo interpretacji przepisów Starego Testamentu. Czyni to w odniesieniu do polemizujących z Nim faryzeuszów. Prawo ma bowiem swoją konkretną rolę w planie zbawienia i nie może się stać celem samym w sobie. Wyraz tego dał św. Paweł Apostoł w Liście do Galatów, pisząc: „Prawo stało się dla nas wychowawcą, który miał prowadzić ku Chrystusowi” (Ga 3, 24).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Podziel się:

Oceń:

2024-08-27 14:29

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

„Stary oszalał! Zwołuje sobór!”. Ojciec Knabit o reformie liturgicznej

Karol Porwich

Od Soboru Trydenckiego Kościół, broniąc swojej tożsamości przed zapędami ruchów związanych z reformacją, ujednolicił przepisy liturgiczne, uważając słusznie, że liturgia ma w wiernych podtrzymywać świadomość świętości Boga, Kościoła, wiary i chrześcijańskich wartości.

Więcej ...

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Więcej ...

Leon XIV: miłość Jezusa nie upokarza

2025-10-01 10:28

Vatican Media

Jezus ofiarowuje swoje rany jako gwarancję przebaczenia. I pokazuje, że zmartwychwstanie nie jest przekreśleniem przeszłości, ale jej przemianą w nadzieję miłosierdzia - wskazał Papież podczas audiencji generalnej. Środowa katecheza stanowiła kontynuację rozważań dotyczących Paschy Jezusa (J 20, 19-23).

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Nowenna do św. Franciszka z Asyżu

Wiara

Nowenna do św. Franciszka z Asyżu

Nowe informacje o życiu siostry Łucji, uczestniczki...

Kościół

Nowe informacje o życiu siostry Łucji, uczestniczki...

„Pójdź za mną”!

Wiara

„Pójdź za mną”!

Modlitwa św. Jana Pawła II o pokój

Wiara

Modlitwa św. Jana Pawła II o pokój

Każdy, kto sobie tego życzy, może przyjąć Komunię...

Wiara

Każdy, kto sobie tego życzy, może przyjąć Komunię...

Ksiądz zmarł na zawał serca podczas Mszy św.

Kościół

Ksiądz zmarł na zawał serca podczas Mszy św.

Nowenna do św. Michała Archanioła

Wiara

Nowenna do św. Michała Archanioła

Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz

Wiara

Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz

Święci Archaniołowie – Michał, Rafał i Gabriel

Święta i uroczystości

Święci Archaniołowie – Michał, Rafał i Gabriel