...niezwykłe muzeum jest w polskim Loretto?

Początki sanktuarium maryjnego w Loretto (diec. warszawsko-praska) sięgają 1928 r., a inicjatorem jego powstania był ks. Ignacy Kłopotowski, założyciel Zgromadzenia Sióstr Loretanek, który wykupił majątki ziemskie o nazwie Zenówka i Osówka. W 1929 r. ich nazwę zmieniono na Loretto. W latach 1952-70 siostry loretanki wybudowały tu klasztor z kaplicą, którą w 1987 r. prymas Józef Glemp podniósł do godności sanktuarium maryjnego. W 1999 r. bp Kazimierz Romaniuk wydał dekret ustanawiający w Loretto sanktuarium ku czci Matki Bożej Loretańskiej.

2 czerwca br. bp Tadeusz Pikus dokonał uroczystego otwarcia Muzeum Dzwonków, które powstało przy sanktuarium. Prezentowana kolekcja jest częścią kolekcji prywatnej śp. ks. Antoniego Łatki (cudownie uzdrowionego w 1991 r. za wstawiennictwem ks. Kłopotowskiego) z muzeum w Szerokiej, przekazanej zgromadzeniu po jego śmierci.

W muzeum znajdują się dzwonki zrobione z różnych materiałów, m.in. z: porcelany, węgla, gliny, muszli, drewna, ze szkła i z kryształu oraz różnego rodzaju metali. Różne było też ich przeznaczenie: są dzwonki pasterskie, z uprzęży koni, a nawet wielbłąda z Iraku, recepcyjne, biurowe, dekoracyjne oraz różnego rodzaju dzwonki kościelne: wiszące przy drzwiach zakrystii, mszalne, kolędowe.

Każdy dzwonek opowiada swoją unikalną historię, przynosząc swym dźwiękiem echo wydarzeń i miejsc, z których pochodzi. W kolekcji można znaleźć niesamowite eksponaty, m.in.: replikę dzwonu z Titanica, dzwon przywieziony z płonącego Budapesztu w 1956 r., kiedy Węgrzy walczyli o wolność, dzwonek pancernika Admirał Graf von Spee, replikę dzwonu, którego dźwięk ogłosił niepodległość Stanów Zjednoczonych, pamiątkowy dzwonek z limitowanej serii wykonanej z racji ślubu księżnej Diany i księcia Karola.

Kult Matki Bożej Loretańskiej rozpowszechnił się w Polsce w XVII wieku. Polacy coraz liczniej pielgrzymowali do sanktuarium we włoskim Loreto, a z podróży przywozili dzwonek poświęcony w domu Świętej Rodziny.

Dzwonki loretańskie miały swoją szczególną misję – miały odpędzać złe moce, rozganiać burzowe chmury oraz chronić przed nieszczęściami związanymi z przejściem nawałnic. Od XIX wieku dzwonkiem loretańskim zaczęto wzywać na Anioł Pański, nabożeństwa majowe i różańcowe. Do dzisiejszego dnia dzwonnice loretańskie są bogactwem krajobrazu głównie Podhala, Żywiecczyzny czy Śląska. /i.c.